فیشــــــنگار

کلینی مولف کتاب «اصول کافی» دو سال پایانی عمر خود را در بغداد به سر برده است.

(کلینی در شعبان سال ۳۲۹ق مصادف با شروع غیبت کبری امام زمان (عج) در بغداد از دنیا رفت و در محوطه مسجد آصفیه در ساحل شرقی رود دجله در مرکز بغداد به خاک سپرده شد)

کلینی مصادف با خلافت خلیفه عباسی  أبو العباس محمد بن المقتدر بالله ابن المعتضد بالله ابن طلحة بن المتوکل علی‌الله، الراضی بالله در بغداد حضور داشته

این خلیفه در طول هفت سال فرمان‌روایی

جلساتی با فلاسفه تشکیل می‌داد و در باب مسائل دینی با ایشان مذاکره می‌کرد که نشانگر حمایت وی از عقلانیت اسلامی است.(الراضی بالله در سال ۳۲۹ هجری/۹۴۰ میلادی بر اثر بیماری درگذشت. )

می خواستم بپرسم اسم خلیفه چی بود? متوکل یا معتضد 

که ناگهان مات عبارت الراضی بالله شدم :| 

الان کلینی که نائب امام زمان نبود که 

عثمان بن سعید 

محمد بن عثمان

حسین بن روح 

و (اومممم کی بود?) برم نگاه کنم 

علی بن محمد? (یک چیزی در ذهنم) حالا برم ببینم 

:) 

http://wikifeqh.ir/نواب_اربعه

نه 

فقط تو ذهنم هست که آل بویه (دیلمیان) اومدند و بغداد را تصرف کردند 

من فکر می کردم پایان عباسیان اونجا بوده، اماانگار اینطور نبود

چه چیزی اش جالبه? 

این که حضرت از چهل سالگی به بعد هر بار نواب میدیدنشون نه خالشون در اثر بالا رفتن سن گوشتی تر میشده و نه سنشون از چهل سال میزده بالاتر? 

:| 

دچار 

واقعا فکر کردی رفتم از ویکی پدیا نوشتم? 

به خدا من همه را از ذهن خودم نوشتم :/ 

تازه یه سریال هم بود صحنه تصرف کاخ بغداد رو توسط دیلمیان نشان داد که یادمه با خودم گفتم وع چه خونوک واقعا با اسب اومدن تا پای تخت خلیفه 

به همین مسخرگی!? 

غیر از اون کامنتم که لینک گذاشتم بقیه از تاریخ دوران راهنمایی بود 

اون لینک را هم باید اینها را زیرش می نوشتم: 

ای ول 

خوب یادم مونده، ببین! 

برای اولین بار چیه? 

کتابهای درسی راهنمایی که تکون نمی خوردن 

یادت نمونده احتمالا 

چرا جواب سوال را می بری تو جواب قبلیت میدی (و ویرایش میزنی?) 

ولی من عاشق داستان بودم و خوب به طبعش احتمالا بوده که عاشق تاریخ هم بودم 

من حافظه کوتاه مدتم خرابه 

بلند مدتم بد نیست 

به نظرت توی کتابهاشون چیزی نوشتن? اصلا کتاب نوشتن? (عطف به همون جواب کامنتی که ویرایش زدی و قبل از ویرایش باعث این همه حاشیه شد)

کلینی و فارابی که جزو نواب نبودند 

اینو جایی دیدم یاد فیش های اینجا افتادم

جعفر برمکی وزیر محبوب هارون الرشید در سن 28 تا 30 سالگی در اوج محبوبیت داماد می شود. از آنجا که هارون الرشید علاقه ای وافری به‏ جعفر برمکی دارد به جای نقل که بر عروس و داماد می پاشند، در شب عروسی، مهمانان گرامی و عالیقدر ناگهان دیدند که یک چیزهایی بر سر عروس و داماد پاشیده شد. میهمانان ریختند و هر چند تا که بدستشان رسید برداشتند و بعد از برداشتن و دقت کردن متوجه شدند اینها قوطی های ظریفی بقدر یک بند انگشت است که از طلای ناب درست کرده اند. بعد که جعبه را باز میکردی از داخل آن یک کاغذی در می آمد که بسیار نازک بود، این کاغذ را که باز می کردی با کمال تعجب می دیدی که این یک ورقه بزرگی است که آنقدر کوچک شده و روی آن نوشته شده است که فرمان مالکیت فلان قسمت از کشور به شما داده شده است. خدا می داند که در یک شب واحد، پانصدتا، هشتصدتا، هزارتا فرمان تیول در کاغذهای بسیار نازک توی قوطی های طلا بر سر یک عروس و داماد ریخته شد و کسانی آنر بر داشتند که خلیفه نمی دانست که این ها چه کسی هستند

یک جلد از اصول کافی راداریم 

یعنی فکر کنم از خونه عمه کش رفتیم 

من نخوندمش 

اول یه کم از فارابی بگید ما بشناسیمشون . بعد بگید کی از بغداد رفت!

فارابی کلا زیاد تغییر محل زندگی میداد.اینطور نیس بگیم که بخاطر فضای شیعی ببغداد و بخاطر فقدانش از بغداد رفت.اگر هدف اثبات تشیعش بود خب مگر کسی خلافش رو گفت؟!اگر هدف اتصال فلسفه بتشیع و ایناس که باید گفت برخی اساتیدش از کفار صلیبی بودن و کلا هم تشیع فارابی چیزی رو درمورد نسبت تشیع و تفلسف اثبات نخواهد کرد.

کلینی(ره)هم با توجه بمقدمه ی کتاب شریفش راهش از فلاسفه جداس.

و سألت: هل یسع الناس المقام على الجهالة والتدین بغیر علم، إذا کانوا داخلین فی الدین، مقرین بجمیع أموره على جهة الاستحسان، والنشوء علیه والتقلید للآباء، والأسلاف والکبراء، والاتکال على عقولهم فی دقیق الأشیاء وجلیلها...

...

اتکال(واگذاشتن و اعتماد کامل)بر عقل رو در دینداری از جمله ی استقرار در جایگاه جهالت و تدین از روی غیر علم میدونن.

اشتباه میفرمایین.طرف از امکان دین ورزی جاهلانه گفت و مثالایی از جهت جاهلانه بودنش زد یکی از مدلای جاهلانه دین ورزی کردن،دین ورزی از روی استحسان بود،یکیش دیدنداری تقلیدی و بخاطر نوع بزرگ شدن بود و یکیش دینداری با و از روی اتکال بعقل بود.

برین بخونین مقدمات کافی شریف رو متوجه میشین.

عقلانیت اسلامی ینی چی؟!مقصود شما از عقلانیت همون تفلسف و ایناس؟!

مشکل روشی دارین و حتی اگر بپذیریم ربط بین تفلسف و چنتا از شیعیان،میدهد ربط بین اصل تشیع و تفلسف،در این صورت باید عقب تر رفت و دید این اساتید فلسفی این شیعیان اصلا مسلمون هستن یا خیر.عاقب امر نتایجی میگیرین و میبینین نتایج هم با این روش برای مذهب خوب نیس.

مصداق خاص تو ذهنش نبود و اتفاقا شهرت افتراق مسلک فلسفی با تشیع باعث چنین حرفایی میشد.استاد آقای سبحانی نیا و آقای دکتر منتظری در مورد این مقدمات کافی مطالب جالبی دارن بنظرم بخونین.

اون کتب و ابواب در مورد عقل و جهل رو هم بخونین متوجه دوتا بودنش با مراد اهل تفلسف از عقل(؟!)میشین.

آخوند ینی مرحوم صدرا؟!شرح صدرا بر کافی رو شما قبول دارین؟!

شهرت افتراق مسلک فلسفی با تشیع یعنی عامی و عالم اهل تشیع میدونستن تفلسف و تشیع در بهترین حالت بهم بی ربطن.

مامون(لعنه الله)و اعوانش فدک رو هم ببنی فاطمة(ع)برگردوندن ولی شیعیان بخاطر مخالفتشون با کلیت حکومت با این اقدام مخالفت نکردن.ینی اینطور نیس چون شیعیان با حکومتا مخالفن،فرقی بین کار خوب و بد نذارن.تفلسف رو بدِ دین و دنیا میدونستن فلذا کار برای تقویتش رو رد میکردن.تبعا مبعا نداریم.

باقیش رو هم شما راس میگین.