یادداشت دکتر موژان برای کنکوری ها
دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۵۸
با توجه به اینکه وبلاگ نویس فوق :) که رابطه ی خوبی با کنکوری ها هم داشت- به دلایلی وبلاگش رو حذف کرده - و با ارسال این مطلب از بنده درخواست کردند با انتشار آن نهایت دلسوزی نامبرده! نسبت به کنکوری های عزیز را اعلام دارم. انشالله اگر سوالی دارید خودشان تشریف بیارن توی پست و جواب کامنت های شما را بدهند.
باتوجه به اینکه نتایج کنکور اومده و موسسات و آموزشگاه های مختلف بازهم فرصتی پیدا کردن برای پول گرفتن از بچه های کنکوری و گفتن یک سری حرفایی که خب یکی درمیون از نظر من درست نیست.
وظیفه خودم میدونم به عنوان کسی که این راه و گذرونده کمکی هرچند کوچیک به این دوستان بکنم.
کنکوریها با اومدن نتایج چند دسته میشن.
اولین دسته رتبه های خوبی گرفتن و خب به اونچه که میخوان رسیدن که خب جای بحثی نداره.
دومین دسته درس خوندن اما به اون چیزی که میخواستن نرسیدن.
سومین دسته اصلا درس نخوندن به امید سال بعد.
یه دسته چهارمم هستن که چندسال پشت کنکورن و همچنان قبول نشدن.
قبل از توضیح راجع به این مسائل لازمه یه چیزی رو تعریف کنم:
یه
استاد خیلی دوست داشتنی داریم میگفتن که یکی از همکارای جراحشون قبل عمل
به یه خانواده ای که خیلی نگران بودن برای بچه اشون دقیقا این جمله رو گفت
"مریضتون باید عمل بشه،عمل نشه میمیره،عملشم کنیم چند درصد ممکنه زنده
بمونه ولی بازم احتمالا بعد عمل میمیره"
استاد
میگفت این جراح بی حوصله ی حاذق درسته تشخیصش درست بود.درسته حرفش درست
بود اما لحنش مشکل داشت.اون داشت راجع به تمام زندگی یه مادر و پدر که بچه
اشون باشه حرف میزد و راحت میگفت میمیره!
درست تر این بود بگه مریضتون بدون شک باید عمل بشه و درصد ریسک عمل هم شدیدا بالاست.
شاید این جمله تو ذهن اون خانواده همین معنی رو داشته باشه اما شنیدنش به این صراحت از یک جراح نابودشون میکنه.
حالا شده جریان کنکوریا.
یه
عده طوری باهاشون حرف میزنن که انگار نه انگار دارن راجع به تمام روحیات و
شخصیت یه نفر نظر میدن.بهشون میگن نمیتونی و هزارتا دلیل کج و کوله میارن
تا قانعش کنن که نمیتونه.
درسته
که خیلی از کنکوریها اشتباه زیاد میکنن تو خیلی موارد اما این دلیل نمیشه
که رویارو تو یه جوون ۱۸ ساله کشت بخاطر چیزی که از نظر ما غلطه.
من
کاری ندارم که جامعه متاسفانه داره به صورت کاذب همه رو سوق میده سمت
پزشکی و خدا میدونه که ۸۰ درصد فقط بخاطر تلقین های خانواده و رقابتای الکی
و خیال پول زیاد و .... میخوان پزشکی بخونن.
من طرفم کسی هست که به اندازه نفس کشیدن و از ته دل هدفش رو میخواد.
فرقی
نداره جز کدوم دسته هایی باشه که نام بردم.مهم اینه فکر کنه و ببینه واقعا
پزشکی و بخاطر چی میخواد؟؟با دلش رو راست باشه.نه تنها پزشکی بلکه تک تک
رشته هایی که به غلظ سر زبون ها افتادن.
روی صحبتم با کسایی هست که رویا دارن.هدف دارن.
یه دانشگاه عالی یا یه رشته خیلی خوب.
و
رویا این نیست که کنار اتفاقات روزمره ات یه فکری ام به اون بکنی رویا
یعنی صبح که بلند میشی بدونی باید یک قدم برداری برای چیزی که عاشقش
هستی.تنها داشتن رویا آدم و به جایی نمیرسونه.
حسرت واقعا واژه ی بی رحمیه.تمام تلاشتون رو بکنید در آینده حسرت از دست رفتن رویاهاتون رو نخورین.
بجنگین برای چیزی که واقعا دوسش دارین.رسیدن به رویا یه آدمی نمیخواد که با گفتن یه حرف از یه آدم دیگه دلسرد بشه و بشینه یه گوشه.
هدف
یعنی اگر حتی تمام دنیا بهت گفتن نمیشه مصمم تر بهشون ثابت کنی که
میتونی.که من میتونم برم جلو حتی اگر همه ی دنیا با تفکراتشون مانع ام بشم.
کنکور
یه لشکر شکست خورده افسرده تنبل نمیخواد یه آدم مبارز میخواد که حقشو
بگیره از این نظام آموزشی که هرچند سنجشش اشتباهه ولی حق داری که ازش سهمتو
بگیری.
به کتابا به شکل چیزای کسل آور نگاه نکنین این کتابارو یه پل ببینید که چیده میشن روهم و شمارو میرسونن به خواسته هاتون.
هیچکس در نهایت مسئولیت زندگیتونو به عهده نمیگیره این شمایین که باید بپذیرینش.
پس فرقی نداره الان تو چه سطحی هستین. چندسال پشت کنکور موندین یا میخواین بمونین مهم اینه که با تمام وجود تلاش کنین برای رویاهاتون.
اگر شما نخواین هیچکس نمیتونه رویای شما رو ازتون بگیره.
اگر در طول مسیر هزاربار هم زمین خوردین باز لجبازتر تر از قبل بلند شین و هدفتونو ادامه بدین.
و درنهایت رشته ای رو انتخاب کنید که فقط و فقط شخص شما اون رشته رو دوست داره نه جامعه نه مردم و نه حتی خانوادتون.
امیدوارم همه دوستان کنکوری به اون چیزی که واقعا براش تلاش کردن برسن و هیچکس رویاش رو باحرف هیچ آدمیزادی معاوضه نکنه.
