چرا هی عوض میکنی؟

:)

نه

:دی

من اونو بیشتر دوس داشتم

ممنون

واقعنی بود این ماجرا؟

+  در مورد پستم درسته طولانی شد اما مهم مطلب بود که مفیده!

شما چطور؟:))

:)

یاعلی 

یاعلی

شیخ-پوراسد

یاد دزدهای کیف دستی خانداداشم افتادم :|

تقصیر منه که به مهندسی ترفیعت دادم همون‌کارگر بمون اصلا:)))

+مطالب وبت جالبه کلا چه فیش چه غیرفیش:)

یاعلی

ولی دزد واقعی رو نه :|

قالب فقط قدیمیشون :)

این قالب حالت قفس داره خفه است :|

ولی چه فایده حرف ما رو که گوش نمیکنن عوض کنند:|

جوکت تکراری بود خواستم تو ذوقت نخوره:))

تقصیر منه که میخوام روحیه ات رو از دست ندی:)))

مبارکه ..

باز  دزد اومده ؟:))

کجاست ؟:))

منم یه خاطره تعریف کنم ؟:)

اجازه هست استاد ؟:)

واقعا دزد بی عرضه ای بود به نظرم (ارزه،عرزه،ارضه و..)

+

مریم بانو 

عرضه درسته روله :)

ما باید بیشتر دوست داشته باشیم :)

ایشون که فقط تو پنل کامنتا رو تایید میکنند :))

درضمن حتی  شاعر  پارسی مولوی در اینباره می فرماید :

هر کسی   کو دور ماند از اصل خویش ( اصل خویش در اینجا منظور قالب قبلی :دی ) بازجوید روزگار وصل خویش ( تلمیح به قالب قبلی :دی )

ممنون

یاعلی

بعد تو یه جلسه ی باکلاس کاری یه نفر بره رو اعصابت!

تو هم حواست نباشه و یه فوش چارواداری نثارش کنی!!!

تا آخر جلسه در سکوت برگزار شد با چشمهای گرد!!!!

+شوخی میکنم امیدوارم ناراحت نشی اصلا تو خوب:))

ولی میدونم بزنه ، دو دستی تقدیمش میکنم و میگم مال خودت ببر :))) 

چون هیچی تو کیفم نیس :)) 

:)

ممنون حسم بهم همینو میگفت :)

+من راهنمایی بودم دو تا خانوم که یکیشون هم سن خودم بود و یکیشون که خیلی سنش بزرگتر از من بود و اتفاقا در پوشش گدا بودند سر کوچه مون ساعت ۳و نیم بهم حمله کردند و یکیشون دهانم گرفت یکیشون دستم !

و سعی داشتند کیف مو بدزدند !

ساعت ۳:۳۰ کلاس فوق العاده داشتیم باید میرسیدیم و متاسفانه گیر این دو تا دزد افتاده بودم نمیدونستم چکار کنم یکیشون که دهنم رو بسته بود عینکمو انداخت زمین (اونموقع عینکی بودم الان نیستم ) بعد درصدد بردن کیف شدند که من چون رزمی کار بودم تونستم از دستشون فرار کنم و چون خیلی عجله داشتم پاپی این نشدم که داستانو رو برای بقال سر کوچه مون که فامیل مون هم بود بگم بلکه اونا رو بگیرن عینکو زدم به چشم ده بدو و رفتم مدرسه :دی 

ولی هنوز صد قدم نرفته بودم که تازه فهمیدم خدا بهم رحم کرده عینکم نشکسته :دی

ولی وقتی رسیدم  مدرسه تمام چهار ستون بدنم داشت از ترس میلرزید :((

بعد دبیر ریاضی مون گفت چته ؟چی شده حالت خوب نیست رنگت پریده ؟

داستانو براش کفتم باور نکرد اول بعد گفت آفرین :)

بعد منو برد دفتر یه آب قند بهم داد :)

ولی یه هفته گذشت اون دزدا (دزد حرفه ایی )

 دوباره به کوچه مون اومدند بمحض اینکه اومدند با همکاری همسایه ها مون یکیشون دستگیر شد و تحویل پلیس دادیم :) اون یکی هم به مادرم التماس کرد ما هم بخشیدمش اونی که کوچکتر بود.

این بود خاطره من از دزدای که نتوستن کیف منو بزنن:))

و بجاش من زدمشون :دی 

شد یه پست طولانی :))

ببخشید :)

ممنونم از تریبون آزاد :))

مبارکه :)

اصولا کیف برنمیداریم

آخرش اون خندت تبدیل به :/ شد  هاهاهاها

حالا دچارم شدی دچار جان ;)

:|

بسی زیبا بود

میشه به وب منم سرکی بزنی شاید خوشت اومد و دنبال کردیم همو😃😇

یاد خودم افتادم و گاهی وقتا که به شوخی کتابی حرف میزنم :دی

نه دیگه من فکر نکنم حتی اگه استاد هم بشم تو خیابون در لحظه بگم: فرومایه بازگرد! :)) خیلی نبوغ میخواد خدایی :دی

من همیشه از ترس دزد و اینا دستۀ کیفمو سفت می چسبم :]

چه دزدای حرفه ای بودن که زدن به دانش آموز!!!!

آخه تو اون کیف چی غیر از کتاب و قلم پیدا میشده؟

:)))))

چه بانمک بوده طرف