فیشــــــنگار

مربوط به همون پست بعدتونم میشه..وقتی طرف الان۲۶سالشه زیر بار مسیولیت زندگی نمیره چه توقعی دلری خانواده ها به چه امیدی دختر عروس یا پسر دوماد کنن؟'

این رو باید وقتی بهش فکر میکردند که میگفتند دو تا بچه کافیه، و فرزند کمتر زندگی بهتر!

حالا چون رهبری خودشون پذیرفتند که اشتباه کردند منِ کمترین دیگه نباید چیزی بگم و نمیگم اما بدیهی است که تغییر نگرش از زندگیِ راحت و پر موفقیت ترِ کم فرزندی به تعداد فرزند زیاد، بسیار سخت تر از تغییر نگرش از زندگی سخت و پر مشغله و پر دغدغه ی پر از فرزند، به زندگیِ کم فرزندی است، کاری که در دهه ی هفتاد انجام شد!

جمله م خیلی ثقیل شد! :))

الان منی که می بینم مادران کم فرزند(ّبعد از دهه ی هفتاد) به چه مقامات شغلی و علمی و اجتماعی ای رسیدند و مادران پرفرزند (قبل دهه ی هفتاد)  به چه مشقتی کار کردند، بچه هاشون رو بزرگ کردند، و همه ی بچه ها هم لااقل یک مشکل شخصیتی و حقارتی دارن، خب برای چی باید تعداد فرزندم رو زیاد کنم که هم از موفقیت هام و جایگاه اجتماعیم بگذرم و هم برای بچه هام مشکلات روانشناختی ایجاد کنم؟؟!  علاوه بر اینکه در این دوره زمونه با یک حقوق  (کار نکردن خانم) واقعا زندگی سخت اداره میشه. بماند که تعداد بچه ها هم قرار باشه بیشتر و بیشتر بشه!  :|

مسئله اینه که وضعیت جامعه ی ما هیچ چیزش با دیگری هارمونی نداره. بله اگر کار کردن زنان، باعث کاهش شأن تلقی بشه، فرزند داشتن زیاد به عنوان جایگاه اجتماعی خانوادگی بهتر مدنظر باشه، تحصیلات خانم و دانشگاه رفتنش هیچ نکته ی مثبتی براش به همراه نیاره در اجتماع، فرزندان در آینده بابت تحصیلات مامانشون احساس افتخار یا سرشکستگی نکنند و براشون علی السویه باشه، با مادر بودنهاشون براشون افتخار باشه، شغل مادر هیچ چیزِ تعیین کننده ای در اقتصاد و جایگاه اجتماعی نداشته باشه، بله خب! ملت ترجیح میدن بمونن خونه و بچه هاشون رو بزرگ کنند و بچه بیارن.

اما الان کدومش در جامعه ی ما هست؟ از یک طرف تحصیلات دانشگاهی رو تایید میکنیم، از یک طرف حضور زن در اجتماع رو جزو شئونات میدونیم، از یک طرف برداشتن بار از دوش اجتماع  و کار توسط زنان رو شأن و مرتبه تلقی میکنیم، مادری کردن رو هم در صورت داشتن تحصیلات پر ارزش تر از مادری کردن با سن کم و بدون تحصیلات دانشگاهی عنوان میکنیم (عطف به سخن آقای جوادی آملی) بعد 

فکر میکنیم همین که بگیم مادری کردن بهترین کاریه که زن میتونه بکنه، کافیه و در ادامه ش مدام میگیم خب چرا بچه نمیارین؟! :|

امممم... ولی جدی ، الان یه معضل بزرگ مسائل مالی هستش... شیر خشک و پوشک خودش تنها خیلیییی گرونه ، فکر کنم تو خونه بهداشت که بودیم میگفتن یه قوطی شیر خشک ۲۰ تومنه ، کلی بچه هم تو اون روستا شیر خشک کمکی نیاز داشتن ، درخواست دادن به مرکز با هزار عشوه و ناز یه جعبه فرستاد که دو روزه تموم شد.... 

هزینه ها بالاس... درمان ، مراقبت، تحصیل... تو یه دونه اش میمونن ! اینه که قید بقیه اش رو میزنن... 

با وجود نداری :|

افسوس خوردم که (ثروتی ) ندارد ولی ۱۰بچه قد و نیم‌ قد دارد :/

و شوهری که دیگر ندارد :/

و بچه هایی که یتیم هستند :/

بنظرم بعضی ها که (ثروت) دارند پذیرش مسولیت جدید دیگری ندارند! 

و بعضی ها که (ثروت) ندارند گاهی گاهی پذیرش مسولیت جدید دیگری دارند !!

بقول داداشم بچه های الان رو نمیشه نمیشه خوب بار آورد و اگر بشه خیلی سخته !!

تو این برهه از زمان واقعا سخته !!

نه؟

:)