فیشــــــنگار

صداش خیلی عالیه

چی خونده!?

بله درسته.

اتفاقا در یک فایل صوتی آموزشی شنیدم که نیم کره راست و چپ مغز هر کدوم عملکرد متفاوتی دارند و

برخلاف تصور عموم وقتیکه غمگین هستیم نباید آهنگ گوش بدیم، چه آهنگ شاد باشه چه غمگین.

چون هم ریتم و آهنگ و هم احساسات مربوط به نیم کره راست مغز میشه و اینجوری بدتر به مغزمون فشار میاریم، و بنابراین در این مواقع بهتر هست که از نیم کره چپ و از منطق و فکرمون استفاده کنیم تا آرامش پیدا کنیم.

حالا کی گفته ما هر چیزی که نیاز به فکر کردن داشته باشه رو غمگین تلقی‌ میکنیم؟ 

شاید هم برف نمیباره سفره های کارگرای ساختمونی خالی نمونه که بهتر از خالی موندن لوله های ابه، 

اره. حدس زدم. انتخاب هوشمندانه و مرتبط کار تو نیست. 

اولین دشتی که زنده شنیدم رو یه معتاد داشت می خوند که ۳۰ روز از پاکیش میگذشتدو ان ای طور دور هم نشسته بودن:)

از آن دست پنهان مچکریم.

من وقتی خیلی ناراحت و عصبانی باشم اصلا مغزم کار نمیکنه،‌ ولی خب همیشه آهنگ میشنوم راستش، احساس میکنم‌ به ارامشم‌ کمک میکنه و اجازه میده خالی بشم چون اشکم رو در میاره:)

نه اتفافا متمرکز میشه رو موضوع ولی همون طور که گفتم باعث میشه اشکم در بیاد و خالی بشم:)

موسیقی جزء اون پدیده‌هائیه که هنوز باهاش درگیریم.

دلیلش هم این بود که خیلی یکباره وارد شد.
تا قبل از اینکه پاپ توی ایران همه‌گیر بشه تنها موسیقی که می‌شنیدیم موسیقی سنتی(یا از نوع غربیش کلاسیک) بود.
جالبه بدونین موسیقی سنتی(و حتی کلاسیک) برای هر حالت و احساسی که دارین یه دستگاه و گوشه داره.

موسیقی که با ذات آدم‌ها سازگاری داره. آدم رو دچار گرفتگی و خستگی نمی‌کنه و به قول معروف غذای روح به حساب میاد. موسیقی‌یی که حتی اگه دو سه ساعت هم باشه ذهن آدم رو خسته نمی‌کنه. چرا؟
چون هارمونی داره.
اساس و ریشه داره.
درونمایه داره.
هدفش از ابتدای پیدایشش همگرایی با روح آدمی بوده.

غم انگیز بود شعرش 

اینم به به حتی!

یادم اومد خودمم قبلاً در مورد همین ویدئوی آقای سراج یک پست نوشته بودم :)

"موسیقی که عمق دارد الزاما غمگین نیست". دقیقاااااا

همین یکی کم بود که این مغنی ها برامون ازعمق تفکر و تعقل و اینا حرف بزنن و خط مشی تعیین کنن.

سلام

خداییش دشتی غمگینه هرجور فکر می‌کنم، لذت هم ببری باز غمگینه!