مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای «نام» دوست.

در منطق گفته می‌شود که اسم ابزاری است که معنای خودش را در خودش نشان می‌دهد وگرنه به خودی خود معنایی ندارد. لذا اسامی از معانی خودشان کسب شرافت می کنند. در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: «اسمائکم فی الاسماء»؛ اسم شما را دیگران هم دارند اما «فما احلی اسمائکم» چقدر اسم شما شیرین است.

پ.ن: به این فکر کرده اید که چرا خداوند متعال لمس کردن اسم پیامبر [بدون وضو ] را حرام کرده است؟