فیشــــــنگار

ماهِ بعد از چارده یک روزه اش هم کامل است
گاه طفلی در زمان کودکی اش عاقل است

.

می رسد وقتی که تا ترقوه جان ، بین عرب ؛
گفتن یک یا رقیه راه حل مشکل است

.

در عرب با اینکه نامت شد رقیه ، آخرش
پیش بابایت نشان دادی که جان ناقابل است

.

گاه می میرد کسی در لفظ از دوری یار
گاه مانند تو هم می گوید و هم عامل است

.

ذکر تو زیر زبانم هست و تربت در کَفم
آب وقتی هست در واقع تیمم باطل است

.

هم که بابا را به یک لبخند جان تازه ای
هم برایش بوسه ی از راه دورت قاتل است

.

بعد از آنی که سر زینب به یک ضربه شکست
تربت کرببلا در اصل چوب محمل است

.

تا بگیرد بوسه خم شد نیزه سوی گونه ات
قبله از آن روز نزد اهل معنا مایل است

.

شد دخیل دامنت دستم که کشتی نجات ؛
هر کجایی که توقف کرد آنجا ساحل است

.

گوش پاره جای خود ، اما دلیل گریه ام ؛
از شنیدن های الفاظی شبیه سائل است

.

.

.

مهدی رحیمی