پنجشنبه, ۱۰ آبان ۱۳۹۷، ۰۹:۱۲ ق.ظ
مادرم برای ذکر هنگام برخواستن در نماز میگفت «یا حیُ یا قیوم» من هم که تازه نماز را یاد گرفته بودم هر شب به مادرم گیر میدادم که این ذکر درست نیست و باید بگویی «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» چون من نماز را از روی کتاب یاد گرفته بودم و با بهترین جدیت عمرم آن را حفظ کرده بودم فلذا حتا معتقد بودم نمازش قبول نیست چون یا حی و یا قیوم در متن آن کتاب نبود.
بزرگ تر که شدم فهمیدم اولا این یک ذکر مستحب است در نماز و دوما اینکه از هر دو ذکر استفاده میشه...|از آن جزم اندیشی شرمنده شدم|
۱۷
۹۷/۰۸/۱۰
پاسخ:
حداقل در مورد خودمون که میتونیم مراعات کنیم و جزمی نباشیم که
جزمی همون دُگم هست :)
دقت کردی معادل فارسی گنگ تر از خود لاتینش هست :))
پاسخ:
یکی من پاشدم یکی هم ایمانوئل کانت
پاسخ:
نه بابا این برا خود خودم اتفاق افتاده 🙈 لینک اگه میخوای توی کامنت دومی هست :))
سلام
پاسخ:
خب شما هم اگه هر شب :) میدیدی یکی این رو توی نماز میگه چیکار میکردین؟
پاسخ:
رفتار خوبیه این
ولی مامانم از جامعه و خانواده یاد گرفته بود
و من از اسکول |حرف هم رو نمی فهمیدیم و من میگفتم اصل اینه که توی کتابه|
پاسخ:
نه لزوما
نمیشه اینجوری گفت: مهم منطق و اعتباره قضیه است.
چه توی کتاب باشه چه نه!
غرض اینکه: گاهی کتاب خوندن آدم رو متعصب و مغرور می کنه
پاسخ:
آره تیتر رو یه روز قبل از خود پست نوشته بودم
برداشت دیگه ای ازش کردی ؟
پاسخ:
آهان از اون نمازا آره :)
پاسخ:
دلم برا این جور کامنت های تصویری ت تنگ شده بود :)
پاسخ:
آره خب مطالبش خوبه
مخصوصا برا آدمای افسرده 😎
پاسخ:
وردار یه دور بزن باهاش
پاسخ:
@آشنای بی‌نشان
پس شما این نسخه رو براشون پیچیدین
پاسخ:
خیر اینگونه نیست :)
* ولی جوابتون خوب بود :|
پاسخ:
برو بالا عامو دمپایی چیه
سلام
پاسخ:
این حرف شما خودش ناشی از هوشیاریه عزیزم :)
پاسخ:
خب بیدار شدی حالا پاشو برو درستو بخون
پاسخ:
:)) فردا هم که جمعه است
لابد از شنبه ی معروف!
پاسخ:
خب من زیادی بابایی بودم شوربختانه :))
پاسخ:
هر روزی 8 ساعت کار کنی و هر ساعت 1 کار حله :)
پاسخ:
سلام. این دیگه رو خوب اومدین :))
پاسخ:
آره واقعا این وسط آدم خیلی باید دقت کنه که چجوری این تعادل رو حفظ کنه که نه به سمت «به من چه» برسه و نه به سمت «خود مرجع پنداری» حتا فراتر از دقت توکل میخاد
پاسخ:
آره واقعا
ما اینجوری بزرگ شدیم 😂😂
ما هم میخوایم بچه‌ها مون رو اینجوری بزرگ کنیم
مملکته آخه؟
پاسخ:
سلام ببخشیدشما کی هستید ؟
چون یک نفر دیگر هم با نام مهر اما با یک آی پی متفاوت از شما کامنت گذاشته است. ممنون
پاسخ:
ماجرای متحول شدن حسین پناهی رو خوندی؟
اون هم خیلی خوبه :)
زنی برای پرسش مسئله‌ای که برایش پیش آمده بود پیش حسین رفت و از حسین پرسید که فضلهٔ موشی داخل روغن محلی که حاصل چند ماه زحمت و تلاشم بود افتاده است، آیا روغن نجس است؟ حسین با وجود اینکه می‌دانست روغن نجس است (روغن محلی معمولاً در تابستان از حرارت دادن کره به دست می آید و در هوای آزاد و با توجه به گرم بودن هوا در تابستان روغن همیشه به صورت مایع است)، ولی این را هم می‌دانست که حاصل چند ماه تلاش این زن روستایی، خرج سه چهار ماه خانواده‌اش را باید تأمین کند، به زن گفت نه همان فضله و مقداری از اطراف آن را دربیاورد و بریزد دور، روغن دیگر مشکلی ندارد. بعد از این اتفاق بود که حسین علی‌رغم فشارهای اطرافیان نتوانست تحمل کند که در کسوت روحانیت باقی بماند. این اقدام حسین به طرد وی از خانواده نیز منجر شد.
پاسخ:
سلام بر شما و درود و صد درود بر همه مادران
پاسخ:
ستاره های بلاگفایی رو می گی؟
پاسخ:
آره اینا از اول! بودن :)
پاسخ:
- خصلت محاجه و مناظره طلبی از یکی از پیامدهای غرور علمی است.
- افرادی که دچار این خصلت باشند در دوره های مختلف زندگی مطالعات خود تغییر موضع اساسی میدهند مانند امام محمد غزالی
- افرادی که به غرور علمی مبتلا هستند از علم بعنوان شمشیری استفاده می کنند و به جان واقعیت می‌افتند. حال چه واقعیت دین و قرآن باشد چه مثنوی معنوی مولوی. مثل دکتر سروش
پاسخ:
خوب یا بدش رو کار ندارم
گفتم از پیامدهای غرور علمی هست
پاسخ:
به نکته خوبی اشاره کردی.
متاسفانه بیشتر روشنفکرها همچین نگاهی به جامعه دارن.
پاسخ:
آره ماجرای به فکر فرو برنده ای یه :)
پاسخ:
بله با کامنت ناشناس راحت نیستم.
پاسخ:
توضیحاتت خیلی باکلاس بود انصافا
فهمیدم که صبر خیلی خوبه برای آدم
ممنون :)
سلام
پاسخ:
. خیلی نکته آخرش قشنگ بود مرسی از شما 😂😂😂👍
پاسخ:
الان که یادم اومد دیدم گویا ما هم همینجوری بودیم بچگی :))
یک مرد!
