فیشــــــنگار

حسن عباسی: جای تاسف دارد که رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران می گوید نمی شود علم دینی تولید کرد.

اصولا اگر دیندار با روش علمی و با نظر اُبژکتیو به اعتقادات دینی خود بنگرد، باید نسبت به آنها موضع بیطرف داشته باشد و لاجرم خود را از دایره دین بیرون قرار دهد و به جای دینداری دین شناسی کند و البته که دین شناسی غیر از دینداری است

علم و دین نه یک زبان دارند و نه از یک سنخند. برگرداندن زبان دین به زبان علم با هر نیتی که انجام شود به خرابی دین می‌انجامد. معمولا کسانی که دین را با ملاک علم می‌سنجند، تحت تاثیر و نفوذ مذهب «اصالت علم» قرار دارند و پذیرفته اند که همه چیز را علم باید مشخص کند.

گاهی اوقات به صرف اینکه مثلا یک دانشمند از وجود خدا سخن بگوید، می‌گویند که او علم و دین را باهم جمع کرده است، و اگر او وجود الهی را منکر شود، ادعا می‌کنند که علم مخالف دین است.(ص: 105)

وقتی کتاب اخلاق «نیکومای» ارسطو را خواندم از معدود کتاب‌هایی بود که بیش از یک بار آن را خواندم و با اعجاب خواندم و هم از خواندن این کتاب همان حس خواندن داستان «ابله» داستایوفسکی به من دست داد.^{+پیشنهاد مطالعه}