یازده هزار امامزاده در آخرین آمار ثبت شده/ابهامات درباره افزایش امامزادهها
محمدعلی پورمختار، نماینده مجلس درباره ابهامات بر سر افزایش امامزادهها گفت: فردی که شجرهنامه امامزادهها را تایید میکرد، فاقد صلاحیت بد.
پورمختار افزود: من اکنون آمار دقیقی در دست ندارم اما آخرین باری که این پرونده را در کمیسیون اصل ۹۰ پیگیری میکردیم تعداد امامزادهها به ۱۱ هزار رسیده بود.
وی ادامه داد: یک فردی در قم مسئولیت تطبیق شجره نامهها را دارد که آیتالله نوری همدانی درباره ایشان فتوایی دادهاند که این فرد فاقد صلاحیت برای تائید شجرهنامه امامزادهها است. در واقع این فردی که شجرهنامه امامزادهها به او سپرده میشود تا آن را نسل به نسل برساند به یک ائمه از سوی آیت الله نوری همدانی زیر سوال رفته است این درحالی است که بخشی از امامزادهها از طرف این فرد شجره نامه گرفتهاند.
این نماینده مجلس گفت: به هر صورت بررسی این موضوع اولین وظیفه سازمان اوقاف است و انتظار میرود این کار با قدرت تمام انجام شود.
منبع: خبر آنلاین
پاسخ :
بهراحتی نظر ندهید
به گزارش همشهری آیه، بیشتر مراجع عظام تقلید و علمای دین تاکید موکد دارند که اظهار نظر
کردن درباره صحت و سقم امامزادهها و نسب آنها نباید بهآسانی انجام شود.
آیتالله صافی گلپایگانی میگوید: «بهطور کلی نمیتوان بر نفی و اثبات
امامزادگان و بقاع متبرکه نظر داد اما در مجموع قدم اول در شناختن
امامزادهها این است که تعریف درست و دقیقی از امامزاده داشته باشیم».
دکتر صادق آئینهوند، محقق تاریخ اسلام در این زمینه میگوید: «امامزاده
به فردی گفته میشود که فرزند یکی از ائمه اطهار(علیهمالسلام) باشد یا
نسبش با یک یا چند واسطه از سمت پدری به آنها برسد. در قدم بعدی باید به
تاریخ اسلام رجوع شود تا مشخص شود چقدر امکان داشته که امامزادهها وارد
ایران شوند.
امامزادهها و سادات علوی در چند مرحله وارد ایران شدهاند.
بار اول در
زمان حکومت حجاج بن یوسف بود که شیعیان زیادی همراه گروهی از امامزادهها
که از ظلم او فراری بودند وارد ایران شدند.
بار دوم در دوران ولایتعهدی
امام رضا(ع) بود که گروهی از شیعیان و امامزادهها همراه حضرت و سپس همراه
کاروان حضرت معصومه(س) به ایران آمدند.
بار سوم در زمان قیام علویون بر ضد بنیعباس بود که بهدلیل آزارهای
بنیعباس ناگزیر شدند به کشورهای شرقی از جمله ایران پناه ببرند. اما
بیشترین تعداد امامزادههایی که در کشور از دنیا رفته و دفن شدهاند، حدود
سال 250 هجری (دوران حسن بن زید) به ایران آمدهاند».
آن طور که ابن اسفندیار در کتاب «تاریخ طبرستان» نوشته :
در اواسط سال
253 هجری قمری به عدد برگ درختان، سادات علوی و بنیهاشم از حجاز، اطراف
شام و عراق خدمت حسن بن زید رسیدند. |link|