فیشــــــنگار

گفت: حافظ آشنایان در مقام حیرتند

دور نبود گر نشیند خسته و مسکین، غریب

آری، آن روز چو می رفت کسی

داشتم آمدنش را باور

من نمی دانستم معنیِ «هرگز» را تو چرا بازنگشتی دیگر؟

آه ای واژه ی شوم

خو نکرده ست دلم با تو هنوز

من پس از این همه سال

چشم دارم در راه

که بیایند عزیزانم، آه

هوشنگ_ابتهاج

پیام اخلاقی: خانواده محبوب‌ترین آدم‌های زندگی هستن.

پ.ن: سلام

پیشنهاد: در خانه بمانیم

مادرم بسیار عجیب است! بعد از 34 سال زندگی مشترک هنوز هم عاشقانه باباجانمان را راهی سفر می‌کند. چند روز پیش که بابا عازم سفر بود شنیدم که می‌گفت: "کاش من چمدانت بودم!" اگر معنای این جمله دوستت دارم نیست، پس چیست؟ دیشب سه و پنجاه دقیقه آرام بیدارم کرد و گفت: "بابا که نیست، حس نمی‌کنی خانه گرگ شده و می‌خواهد ما را ببلعد؟" من مطمئنم درون زنی که امروز چشم به راه است؛ شاعره ای زندگی می‌کند که شعرهایش چاپ نشده اند، فقط همین!

خشکسالی و قحطی باعث مرگ سربازان شده بود و به همین خاطر گرشاسپ پادشاه ایران جنگ را پایان داد و زال سردار متفکر ایرانی نیز در زابل اقامت کرد. بعد از مرگ گرشاسب، افراسیاب دوباره به فکر افتاد به ایران حمله کند. زال به پسرش رستم گفت: جنگی در پیش است می‌دانم که تو هنوز جوانی و می‌خواهی جوانی کنی اما چه باید کرد که دشمن درراه است. آیا حاضری بروی؟

شب شب اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظه ها با تو چه زیباست اگر بگذارند

فکر یک لحظه بدون تو شدن کابوس است
با تو هر ثانیه رؤیاست اگر بگذارند

"شرافت"

1. اون آقایی که توی مراسم تشییع دیدمش، الان دیدم درباره مراسم اون روز صحبت کرده! |آپارات|

.

.

2. به بهانه مطالبی که این روزها درخصوص شخصیت سردار سلیمانی می‌شنویم فیش شماره 15 رو بازنشر می‌کنم.

* نکته: با توجه به اینکه یه جنگ رسانه‌ای شروع شده سعی کنید تا اطلاع ثانوی با اخبار و تحلیل‌های مطبوعات زیاد توجه نکنید. چون لزوما راست نیست.

در آن خلوت که هستی بی نشان بود

به کنج نیستی عالم نهان بود

یکی بود یکی نبود، غیر از خدای همه چی تموم هیچ کس نبود

وجودی بود از نقش دویی دور

ز گفت و گوی مائی و توئی دور

چارده ساله مَهی بر لب بام

چون مه چارده، در حسن تمام

[یه دختر زیبا و رعنا]

داد هنگامه ی معشوقی ساز

شیوه ی جلوه گری کرد آغاز

[آرایش کرد اومد بیرون]

من خوب یادم هست
روزی که روشنفکر
در کافه های شهر پرآشوب
دور از هیاهوها
عرق می خورد
با جان فشانی های جانبازان حزب الله
تاریخ این ملت
ورق می خورد!

پ.ن: نسل های بعدی مدیون کسانی هستند که در قبال جامعه و تمدن بشری احساس مسئولیت می‌کنند.

همیشه فکر می‌کردم به تنهایی می‌توانم از پس هرکاری که شروع می‌کنم بربیایم. می‌گفتم شخصا تجربه می‌کنم تا منت کسی هم بالای سرم نباشد. اگر زمین خوردم دستم را به زانوانم می‌گیرم و یاعلی گویان بلند می‌شوم. مدتی‌است اما متوجه شده‌ام، نه! از یک جایی به بعد فقط در حال درجا زدنم. امروز هم مطمئن شدم احتیاج به کسی دارم که مستقیم کمکم کند.

وقتی کسی که مثل یک پزشک، حنجره‌‌ی متنم را معاینه می‌کند تا چرک نداشته باشد و اگر داشت نسخه‌ی حکیمانه می‌پیچد مثل امروز که دو ساعت تمام، سر متنم وقت گذاشت غصه‌ی آن سال‌هایی را می‌خورم که سر خود کارم را پیش می‌بردم.

می‌دانم که قطعا خدا باید چنین آدم‌هایی را سر راهمان بگذارد. یک مربی که یاد بدهد با اعتماد به‌نفس کارت‌ را ادامه بدهی و کارهایت را نه‌تنها تشویق، که حمایت هم بکند. هزینه‌ی دومی را هر مربی‌ای نمی‌دهد. چرا که اعتبار چندین ساله خودش را به میان می‌گذارد.  منبع

ای زن به تو از فاطمه(س،) اینگونه خطاب است

ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است.

راهنمایی:

• ایرانی نیست
• عرب هم نیست
• شیعه نیست.

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی

گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو

تو لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی

چون قدر مر ارواح را کاشانه شو کاشانه شو

قفلی بود میل و هوا بنهاده بر دل‌های ما

مفتاح شو مفتاح را دندانه شو دندانه شو

گوید سلیمان مر تو را بشنو لسان الطیر را

دامی و مرغ از تو رمد رو لانه شو رو لانه شو

گر چهره بنماید صنم پر شو از او چون آینه

ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شو

شکرانه دادی عشق را از تحفه‌ها و مال‌ها

هِل مال را خود را بده شکرانه شو شکرانه شو

بخونید و لذت ببرید و اگه چیزی به ذهنتان رسید با ما به اشتراک بگذارید. پرچم شعر فارسی همیشه بالا باد🙋

غروب بود. موسی صدر اومد، در زد. من در رو باز کردم. اون یکی از زیبا‌ترین مردهای دنیا بود. چشم‌های خاکستری، درشت، زیبا. لباس آخوندیش هم شیک، از این سینه کفتری‌ها. گفتم: ببینم! شما امامی، پیغمبری! تو حق نداری این‌قدر خوشگل باشی! خندید. گفت: جلال هست؟ گفتم: آره، بیا تو.

قتی نمی دانی چه دارویی اثر دارد

وقتی همه هستند اما او که باید نیست

در باغ باشی یا قفس؛ فرقی مگر دارد؟!

این درد دل‌ها هم همه از روی دلتنگی‌ست،

ما بی خبر هستیم،... او از ما خبر دارد

آه ای مسیحا، کی می‌آیی، بی تو این دنیا

وضعی شبیه حال و روز محتضر دارد

از رقّه تا کشمیر، از بغداد تا پاریس...

عالم مگر شکلی از این آماده‌تر دارد؟!

این طور می‌خواهیم او را و خدا را شکر

لیلای ما مجنون تر از ما آنقَدَر دارد...

ماه گذشته، رئیس گروه ویژه اقدام مالی(FATF)در گزارش به کنگره آمریکا اعلام می‌دارد «رسیدن دلار در ایران به مرز ۱۴ هزار تومان حاصل زحمات (FATF) بوده است.» More

پی‌نوشت‌ها:

🐦گرچه مرگ این خلوت نایاب را هم می پسندم؛ زندگی زندگی"این فرصتِ کوتاه"را هم دوست دارم. قزوه یا غزوه مرددم.

🐦سفراتون پر از لذت و خاطره
آرزوهاتون دست‌یافتنی
دوستی‌هاتون پایدار

و سال نو مبارک♥

🐦قدر موهبت زندگی رو بدونید؛ والسلام؛ سال تمام!

 

🐦این پست آخری ما رو حلال کنید دوستان...

بازنشرها:

آخرین پست سال قبل |496|🐦
آخرین پست دو سال قبل|101|🐦

 مصرع دوم رو شما بگید| بسرایید

خودم:

یه ذره دیگه مونده

واست کنار گذاشتم

هر کس که نهاده است به این خانه قدم را
از خاطر خود برده همان ثانیه غم را

انگار که بر بال ملائک شده زائر
هر کس که گذر کرده خیابان ارم را

هر قدر حرم آمدم از یاد نبردم
آن بار که با مادر خود آمده ام را

ما پاییزیم و برگ برگیم رفیق

ما قاصدکی زیر تگرگیم رفیق

تنها تنها مسافریم از دنیا

یعنی همه در گروه مرگیم رفیق

مطالب اینجا متنوع و گوناگون است ولی من می‌خواهم چینش صفحه اول وبلاگم جوری باشد که وقتی یک دوست جدید را به وبم دعوت می کنم بتواند با نگاه اول به یک اطلاعات کلی درباره موضوعات و بحث هایی که اینجا دنبال می‌شود برسد. به نظر شما چه کار باید بکنم؟

نکته آخر هم این که آن‌جایی که به مسائل دل و عواطف و اینها می‌پردازید، حد نگه دارید؛ یعنی‌آن حالت عفاف و حجاب را حفظ کنید. این را بدانید شعری که آن وقت فروغ فرخزاد می‌گفت، در دنیای روشنفکری آن زمان هم کسی قبول نداشت.

اگر تقدیر تن دادن به فرمان زلیخا بود
همان بهتر که دست گرگ می دیدم تن خود را

وقتی بهت فکر می‌کنم

حس میکنم عطر تو رو می‌گیرم...
حتی من از تصورِ

اینکه به من فکر می‌کنی می‌میرم...

من آن دهاتیِ چادرنشین رهگذرِ

هوای پاک و دل‏‌انگیز سبز گیلانم

تمام محنت و افسردگیّ من این است

شبان گلّه‌‏ام و نی زدن نمی‏دانم

قامَت تُظللنی من الشمس

نفس اعز الی من نفسی

برخاست و سایه افکند بر من در برابر خورشید؛ 

کسی که از جانم برایم عزیزتر بود.

قامت، تظللنی و من عجبِ

شمس تظللنی من الشمسِ

 و تعجب من از این است که یک خورشید 

سایه سار من شد در برابر خورشید!

هم برای کافری کافی ست ما را چشم تو

تیر و تارا، اشکبارا، چشمه سارا - چشم من-

غم گُسارا، عاشِقا، قدیسه وارا -چشم تو-

شمع اقبال برافروختنی خواهد شد
شعر ابریشم کشمیر غنی خواهد شد

موجی از آتش و آواز به پا می خیزد
شرق از خواب قرون باز به پا می خیزد

سالهای بعد از تو

سالهای بیچارگیست

کاش همیشه دچارت بودم

کامنت ها هم بامزه هستند

👇

گاهی خیال می کنم از من بریده ای
بهتر ز من برای دلت برگزیده ای!

از خود سوال می کنم آیا چه کرده ام؟!
در فکر فرو می روم از من چه دیده ای!

فرصت نمی دهی که کمی درد دل کنم
گویا از این نمونه مکرر شنیده ای

از من عبور می کنی و دم نمی زنی
تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای

یک روز می رسد که در آغوش گیرمت
هرگز بعید نیست، خدا را چه دیده ای!

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای «نام» دوست.

در منطق گفته می‌شود که اسم ابزاری است که مسمای خودش را در خودش نشان می‌دهد وگرنه به خودی خود معنایی ندارد. پس اسامی از معانی و مسمای خودشان کسب شرافت می‌کنند. در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: «اسمائکم فی الاسماء»؛ اسم شما را دیگران هم دارند اما «فما احلی اسمائکم» چقدر اسم شما شیرین است.