فیشــــــنگار

جز تردید و هراس، هیچ چیز نمی تواند میان انسان و بزرگترین آرمانها یا مرادهای دلش فاصله ایجاد کند. زیرا ترس، یعنی ایمان به شر، به جای ایمان به خیر (اسکاول شین: 9)

انسان راستین تن به تردید طولانی و ویرانگر  نمی دهد. انسان عطف به انتخاب‌های متفکرانه، بدون سوزاندن زمان، انسان است. ماندن به این بهانه که از همه سو راهها پرمخاطره و ناهموار و خوف انگیز است، بدترین راه را انتخاب کردن است.

شهامت یعنی «در موقعیت قرار گرفتن» و انتخاب کردن و نه یعنی همیشه خوب و درست را انتخاب کردن. از ترس اشتباه کردن و کج رفتن و پشیمان شدن زمان را تباه کردن جرم است. (نادر ابراهیمی:ص43)